Alkış dergisi Maraş?ımızın yüz akı olaylardan biridir. Yıllardan bu yana ülke genelinde dağıtımı yapılan sanat ve edebiyat dergimizdir. Gerçi kültür insanı dediğimiz, dergilere ve sanata ilgi duyanlarımız o kadar azaldı ki bizler kelaynak kuşlarına döndük. Neslimiz tükenmek üzere. Yine de, Kahramanmaraş?ta yayımlanan Alkış dergisi özellikle Kayseri?de, İzmir?de fırtına gibi esiyor. Oralarda okunuyor, oralardan ünlü insanlar yazı gönderiyorlar. Burada derginin önemli ismi Dr. Oğuz Paköz?ü şükranla anmak gerekir. Peşi sıra yayın kurulunu alkışlamak gerekir.
Cumayı cumartesiye bağlayan akşam Alkış dergisi yazarları şehrimizin değerli avukatlarından Ahmet Babaoğlu?nun bürosunda toplandı ve hem memleket meseleleri hem de sanat konuşuldu. Karaozan da sazı ile kendi bestelerinden bir demet sundu.
Bu arada Ahmet Babaoğlu?nun kuru fasulye pilav ikramı akşama renk kattı.
Alkış dergisinin bu tür toplantılarına her kesimden yazarlar gelir. 80?li yıllarda olsa birbirlerine höt höt bakacak insanlar bir araya gelir, ortaya atılan konu hakkında herkes fikrini söyler, eleştirisini yapar, böylece tartışmaya açılan konular olgunlaşır.
Yaklaşık yirmi kadar sanatseverin katıldığı bu toplantılarda (isim vermeyeceğim) konu hâkimiyeti fevkalâde iyi olan, kültür altyapısı sağlam olan, konuyu derinlemesine inceleme fırsatı bulan isimler tartışılan konuyu daha anlaşılır daha kabul edilir hale getirirler.
Alkışın bu tür toplantılarından ayrıldığımda bir iki kitap okumuş gibi olurum.
Alkış dergisinin bu tür toplantılarının bir ayrıcalığı da hangi görüş ve ideolojiden olurlarsa olsunlar herkesin katılımına açık oluşudur. Ve bu asla göstermelik olmamıştır.
O toplantılarda eleştirilere tahammül vardır.
O toplantılarda sivri köşeleri törpüleme vardır.
O toplantılarda karşı görüşlere saygı vardır.
O toplantılarda doğruyu bulma kaygısı ve çabası vardır.
Alkış dergisinin toplantılarında ego yoktur, benim dediğim doğru mantığı yoktur.
O toplantıya katılanlar bazı şeylerden arınmış insanlardır. Kendilerini aşmış insanlardır.
Her toplantıda bir veya birkaç konu masaya yatırılırken ince espriler ve seviyeli şakalaşmalar bana eski Maraş insanının şakalaşmalarını hatırlatır ve keyif alırım.
O toplantılardan her dağılışta kendimi hafiflemiş hissederim. İyi ki varsınız Alkış Dergisi yazarları, derim.
Keşke bu toplantılara gençler de katılsa ve bir şeyler kapsalar.
Değerli okuyucularımız, dün Dolunay Dergisi vardı bugün Alkış Dergisi var. Bu kadar popüler olan bu dergi hepimizin zenginliğimizdir. Dondurmamız gibi, tekstilimiz gibi, çeliğimiz gibi? Dergimize abone olarak sahip çıkalım. Sahip çıkalım ki Maraş?ımızın sesini daha uzaklara duyursunlar.
Yorum sizin.