Yarın yani 09 Nisan 2024 itibarıyla bu yılın Ramazan ayı yani oruç bitiyor, bu süre içerisinde tutmayanlar yüzünden oruç bir şey kaybetmedi hele Allah hiçbir şey kaybetmedi, kaybeden, hiçbir engel yokken oruç tutmayan oldu, onlar; "Oruç benim içindir, mükafatını da ben vereceğim" buyuran Yüce Allah'ın, insanlar tarafından bilinmeyen ikramlarını kaybettiler.
Oruç tutmadığı için kimseyi eleştirecek, onlar hakkında bir şeyler söyleyecek değilim, haddime de değildir ancak bu konuda biraz tefekkür gereklidir.
Orucun, en çok anlatılan beden sağlığına katkısını artık bilmeyen yoktur, sağlığa katkısı da elbette ki doğrudur ama sadece bu yönü ile orucu değerlendirmek eksik olur.
Binçli oruç, insanı kendine getiren, ibadet sıfatında bir eylemdir, insana kendini ve Allah'ı güçlü bir şekilde hatırlatır, insan yaşamının yemeye, içmeye muhtaç olduğunu, onları da kendisine verenin Allah olduğu bilincini verir,insanın; "Ben çalışıyorum, ben kazanıyorum" demesi sadece kuruntudur, yediklerimizi, suyumuzu Allah vermese bunları elde etmeye imkânımız yoktur, zaten birçokları tam da burada kaybederler, Allah'ın vermediğini kimse alamaz, bulamaz, ona ulaşamaz yani bu anlayış kişiye insanlığını ve Allah'ı hatırlatır, işte oruç bir de bu işlevi görür.
Belki de en önemlisi; oruç, iradeyi güçlendirir, insana, kendinde olan bir iradenin varlığını ve kullanabileceğini hatırlatır. Oruç, Allah'ın, peygamberden başka uyarıcı bir elçisidir, görüldüğü gibi Allah'ın eli yani iradesi sürekli insanların üzerindedir, bu da O'nun merhametidir, O’nun sistemdir.
Allah'ın kontrolünden çıkan her şey dağınıklığa uğrar daha doğrusu kendini Allah'ın kontrolünden çıkaran kişi dağılır, kendine bile fayda sağlamaz olur hatta kendine zarar da verebilir. Allah'ın ikramlarından mahrum kalmak kişinin kendisine zarar vermesi değil midir?
İmkânları olduğu, bu iş için görevli oldukları halde insanlara orucu anlatamayanlar, anlattırmayanlar oruç tutmayalardan daha fazlasını kaybetmişlerdir.
Bir de bazılarının dinden, dinin yaşanmasından alıp veremediklerinin neler olduğunu anlamak mümkün değildir, Türkiye bu alanda yıllarını, bütün varlığı ile kaybetmiştir. Toplum, dini anlamayanlar, anlatamayanlar, istismar edenler, kendi hatalarını dine yükleyenler arasında sıkışıp kalmıştır, toplum da bu arada yükümlülüklerini yerine getirmemeyi hüner zannetmiştir.
Büyük bir fırsat, bir kuş gibi uçtu uçacak, uçan kuşu geri döndürmek mümkün değildir ama kişi kendine yani fıtratında dönebilir, bu imkân her zaman vardır, bu yılın oruç zamanı bitse de orucu anlamak için her zaman fırsat vardır.