Bazı kişiler vardır ki her şeyi sadece kendileri bilirler, aslında bildiklerinden değil, biliyor görünerek başkalarını baskı altına, kendilerini korumaya alırlar ve üstünlük kurmaya çalışırlar. Bu anlayış veya uygulama dünyanın her yerinde ve geçmişten bugüne her zaman aynı olmuştur, bu yüzden evrensel çapta önemli kişiler pek yetişmemiştir, yine bazıları vardır ki, kendisini veya gönlüne yerleştirdiği kişiyi önemli gördüğünden hiçbir eleştiriyi ve isnat edilenleri kabul etmezler, bu davranışlarıyla gerçeklerin üzerini örterler ama değiştiremezler dolayısıyla çoğu toplumlar bir çıkmazın içinde boğuşup dururlar.
Aile içinde anne baba, işyerinde patron, usta, söz sahibi yönetici, bir arada bulundukları ve birlikte çalıştıkları kişilerin görüşlerini almadıkları gibi onlara söz hakkı da tanımazlar. Belki de bu kişiler, kendileri hakkında söz söyleme ve karar verme hakkını ellerinde tutanlardan daha güzel görüşler veya işler ortaya koyacaklardır ancak sömürü düzeninde böyle bir uygulamaya asla yer yoktur. Bu düzen Dünyanın her yerinde aynıdır.
Kurnazlar, hegonomistler bütün zamanlarda, zayıf gördükleri veya zayıf buldukları toplumları hemen ablukaya almışlar, hegomanyalarının devamı için de o toplum içerisinde, paraya, kadına, binite, binaya ve benzeri şeylere zaafı olanları görünür ve görünmez alanlarda konuşlatmışlar, düşünen, üreten hatta çalışkan kişileri ise yakın yerlerine bastırmamışlardır. Hâl böyle olunca toplumlar tam anlamıyla iyiyi, doğruyu, hak ve hukuku ikame edecek kişi ya da kîşiler yetiştirememişlerdir. Peygamberlerin gelişi de böyle zamanlarda olmuştur.
Çok uzun zamandan beri birçok toplumla birlikte bizim toplumumuz da bu sıkıntıyı yaşamaktadır yani lider insan yetişmesini hegonomistler ve çıkarcılar istememektedirler, bunlara inanmış ya da içten içe bunlara teslim olmuş olanlar ve her konumda bir yer kapmış olanlar, bu düzenin değişmesini elbette istememektedirler. Sanki ağalık düzeninde, aynı çarkta dönen servet gibi güç de aynı çarkın içinde olanlar arasında dolaşıp durmaktadır. Liderini toplum kendisi çıkarır sözü mevcut duruma göre Dünyanın hiçbir yerinde geçerli değildir aksine liderleri hegonomistler kendileri belirlemektedirler. Görüldüğü gibi iki adam dünyayı ateşe verebilmektedir, buna rağmen bunların karşısına aklı ve feraseti ile bir lider ya da liderler çıkmamaktadır.
Bu sistem herkesin eseridir.
