Sevgili Okuyucularım, ülkemizde cereyan eden olayları, çekişmeleri ve didişmeleri izliyorsanız göreceksiniz ki fitne -fesat faaliyetleri süratlice artmakta ve ne hazindir ki gün geçtikçe husumet boyutları tırmanmaktadır. Sanki insanlığın tarihindeki en kara sayfalardaki gibi hoşgörüye dair tek satır yoktur. Ne hazindir ki yirmi birinci yüzyılda servet, şöhret ve şehvet arzusu insanımızı, hem de inançlı insanımızı ne hale getirmiş? Hoca Ahmet Yesevi Hazretleri ne kadar doğru söylemiş: " Kötülüğümüz içimizde bizim, içimiz ise kurtulamıyor kendi kendinden ".

Milletimiz hiç böyle bir zafiyete düşmemiştir. Çünkü Türk Milleti inanç dokusunu Allah sevgisi ve korkusuyla bütünleştirerek ahlaki değerlerini korumuştur. Milletimizin yaşam felsefesinde, inançlarında hep Yüce Yaratıcının sevgisi ve korkusu vardı. Dillerinde, dimağlarında, gönüllerinde, hep O"nun ismi terennüm edilirdi. İlhamı hep O"ndan alırlardı.

Çünkü Müslüman demek, inanan, hisseden, düşünen, isteyen, arzulayan ve kişiliğin tüm ifadelerine sahip olan kimse demektir. Onun için de Müslüman, düşünür, sever, bağışlar, hak hukuku bilir, kimseyi incitmez, kimsenin malına, canına göz koymaz. Aksine haksızlık karşısında susmaz. Karşılaştığı haksızlıkları ve üzüntüleri anlar ve bertaraf etmeye çalışır. Yine o bilir ki Tanrı"ya ulaşmanın yollarından biri, belki de en birincisi dürüstlüktür, güvenilir olmaktır. Dinin dünya düzenini sağlayan tek gücün de adalet olduğuna inanır. Tüm hislerin karanlıklara yöneldiği bir anda Müslüman"ı sonsuz aydınlığa çıkaracak olanın da adalet olduğunu bilir. Yalanlar ve yanlışlar üzerine kurulu bir düzenin mensubu olmaktan şiddetle sakınır. Kendini tanımayan, kendi özünün farkında olmayan, ikilikten yana, öldürmeden yana, zulümden yana, haksızlıktan yana olan insanın Tanrı gücünden payını alamayacağına; Yaratanla bütünleşmenin ancak insani değerlerle mücehhez olmak gerektiğine inanır. Hakikat mertebesine ulaşabilmek, yetkin insan olabilmek için insani değerlerle mücehhez olmak, kefen yerine bu değerlerle sarılıp İlahi huzura varmak gerektiğine inanır. İnsanî değerlerden kopuk bir insanı Hakka götürürken beyaz kefenlere sararak aklayamayacağımızı Âşık Mahzuni söylemiş:

Küçük vücuduma kefen istemem

Varsa insanlıkla sarsınlar beni

Hz. Ali"nin şu sözlerini siz değerli okuyucularımla paylaşmak istiyorum: "Nefsin için razı olduğun şeyi bırak. Gafletten uyan, batıl itikatlara yönelme. Acele etmekten vazgeç, ölümü hatırla; övünmeyi ve kibri bırak. Varacağın yer Yüce Yaratıcının huzurudur, ne ekersen onu biçersin, ne yaparsan onu bulursun. Bugün ne hazırladınsa yarın sana o sunulur. Ey oğul! Dinleyip işitenden ol. Sakın tembel olma çalış. Öfkene sahip ol; başkasının ayıbını gizle. İnsanlara ikiyüzlü görünme; onlar arasında ikiyüzlü davranma. Yetimin malını yeme. İnsanların canına, malına, namusuna dokunma. Kimsesizleri kolla. Kendine gel de bunları iyi düşün. Gerçek mümin kanaatkâr, hassas ve şefkatli davranandır."