27 AĞUSTOS 2O13 Salı günü, Hanefi Öksüz beye ait Şerefoğlu Köyü hinterlantındaki Hanbey Tarım İşletmelerinde gerçekleştirilen : "Maraş Sarı Çeltiği Tarla Günü""  etkinliği vardı. Etkinlik gayet güzel profesyonelce hazırlanmıştı. Ev sahibi sayın valimiz Şükrü Kocatepe ve Hanefi Öksüz organizasyonun baş mimarlarıydı. İlgili, çok seçkin konuklar vardı. Kahramanmaraş tarımının duayenlerinden Zekeriya Tanrıverdi, Ökkkeş Bayazıt, Mehmet Tanış, Muammer Pakdil plaket alan isimlerdi.

Program gereği saygı duruşu ve İstiklal Marşı okunması sırasında çok duygulandım. Karşımızda bütün ihtişamıyla yükselen Ahırdağı, önümüzde huşu içinde öne eğilmiş çeltik başakları, insanın içini ürpertiyor. İnsan ister istemez belleğinde gene İstiklal Marşımızın şu mısraları beliriyor.

Kim bu cennet vatanın uğrunda olmaz ki feda?

Şüheda fışkıracak toprağı sıksan şüheda!    

Hanefi Öksüz Bey konuşurken yine benim içimde hatıralarım depreşti.1950 li yıllar… Dedem, rahmetli Hacı Osman Arıkan ‘ınçeltiğine, çeltik ağalığına gider. Hanefi beyin anlattığı gibi her şey insan gücüne dayanmaktadır. Çeltik tarımı çok meşakkatli, zahmetli bir iş. Çeltik oluşacak, orakçı biçecek, şelek çekilecek, sergende çeltik kuruyup dövülecek, bazan hava muhalefeti olur, sergen aylar sürer. Sergene serçeler zarar vermesin diye ses çıkarması amacıyla dolma tüfekle kuru sıkı ara ara tüfek patlatılacak… Dedemin çeltikten gelmesini dört gözle beklerim. Bana çeltikten arta kalan barut, kapsül, saçma getirir. Bir de hak edişi olan çuvallarla çeltik getirir. Daha sonra bunlar çeltik fabrikasında götürülüp çekilir. Pirinç olarak evimize getirilir. Apakaş diye anılan pirinç pilavı her evde pişmez.

Hanefi Öksüz beyin konuşması akademik seviyede bir konuşmaydı. Keşke Ziraat Fakültesi  öğrencileri ve Kahramanmaraş ‘taki  ziraat mühendisleri de  bu törende  olsalardı.İnşaallah  yaptığı  konuşma  kayda alınmıştır.Bende doğaçlama  bir konuşma olduğu izlenimi uyandı. Bilgi babında  dinlettirilipizlettirilebilinir.

Hanefi Öksüz Bey, devletimizin tarım politikasındaki yanlışlardan bahisle, sanayi gelişirken tarımımız büsbütün ihmal edildi. Dışarıdan gıda maddesi almayan 24 ülkeden biriyken, şimdi temel gıda maddelerimizin birçoğunu dışardan ithal etmek zorunda kaldığımızı ifade etti. Tarım topraklarımızın hiç de bize yetecek kadar olmadığının bilinmesini istedi. Veraset ve intikallerle, toprak reformu acubesiyle tarım topraklarımızın parselli imar arsalarına dönüştüğünü ve sakıncalarını anlattı. Torunlar tarlanın yerini ve yolunu unuttu ifadesini kullandı.

Yanlış tohum yüzünden uğradığımız zararlardan bahisle, islah edilmiş tohumlarla, bilimsel tarımın ön plana çıkarılmasını önerdi. Duayen babasından bu yana 45 yıl tarımla iç, içe olduğunu, 30 yıllık sanayiciliğinin onun yanında devede kulak kaldığını beyan etti.7 bin dönüm arazide örnek çiftçilik yaptığını, Kipaş olarak; meyvecilik, bağcılık, seracılıkla kar amacı gütmeden örnek, özendirici olmaya çalıştıklarını öyledi.

Son söylemlerinde, Kahramanmaraş"ın çeltik tarımındaki tarihçeden bahisle, Kahramanmaraş"ın spesiyal sarı çeltiğini yeniden gündeme taşımak isteğinde olduğunu beyan etti. 59 kg olarak bulduğu örneği bir derviş vahdetiyle, sabırla çoğaltarak, önümüzde uzanan 300 dönümlük ekime dönüştürdüğünü ifade etti. Çeltik de nazlı bir gelin gibi önümüzde süzülüyordu.

Bütün içtenliğimle söylüyorum. Bu kabil düşünceleri ve niyetleri olanların Allah sayısını artırsın. Buna emsal insanlara ülkemizin çok gereksinimi var.

Yazımı 17. Yüzyıl halk ozanımız Karacaoğlan"ın Kahramanmaraş için söylediği şu mısralarla sonlandırmak isterim:

Ovasında çeltik biter, yaylasında keklik öter, keven biter

Yolum uğradı Maraş"a, Bedestende şalı gördüm.