Sözlükte "çok doğru olan,
doğruluğun zirvesinde bulunan, sözünü amelle ve uygulama ile doğrulayan
kimse" anlamındadır. Sıddîk kelimesi, sâdık kelimesinin mübalağalı
şeklidir.
Hz. Meryem (Mâide, 5/75) ve
Hz. Aişe "sıddîka", Hz. Ebû Bekir (Ebû Dâvûd, Cihâd, 136)
"sıddîk" vasfı ile şöhret bulmuştur. Kur`ân`da; İbrahim (a.s.), İdris
(a.s.) (Meryem, 19/41, 56) ve Yûsuf (a.s.)`ın (Yûsuf, 12/46) "sıddîk"
olduğu bildirilmiştir. Bütün peygamberler, hiç şüphesiz "sıddîk" insanlardır.
Allah ve peygamberine îmân edip itaat eden, sâlih ameller işleyen, haram ve
günahlardan sakınan müminlerin de "sıddîk" insanlar olduğu
bildirilmiştir (Hadîd, 57/19).
"Kim Allah`a ve
peygambere itaat ederse, işte onlar, Allah`ın nimet verdiği peygamberler,
sıddîklar, şehitler ve sâlihlerle beraberdir. Onlar ne güzel
arkadaştırlar!" (Nisâ, 4/69). "Sıddîklar", peygamberleri tasdîk
eden, onların gösterdiği yolda yürüyen, Allah ve peygamberin emir ve
yasaklarına uyan kimselerdir. (İ.K.) DİB Dini Kavramlar Sözlüğü
