İlimiz esnafının büyük çoğunluğu ürünlerini teşhir maksadıyla dükkanının önüne dizer. Gayet normal. Bazıları bu işi hepten abartmış, nerdeyse dükkanın içerisindeki ürünlerin tamamına yakınını kaldırıma döşemiş. Zaten dar olan kaldırımda yürümek imkansız hale geliyor. Hele bir de bayram seyran havası varsa hepten yandık. Kazasız belasız eve ulaşmak büyük mücadele ister.
Kış aylarında bir gün evden işe geliyorum. Kıbrıs Meydanı"nda bir esnaf dükkanın önünü su ile yıkıyor. Yerler öyle olmuş ki, kayak pisti gibi. Biraz dikkatle ilerlemeye çalışırken az önde giden bir bayanın (etekli) ayağı kaydı ve düştü. Eteği kafasına geçti. Bütün namahrem yerleri meydanda kaldı. Dükkanının önünü su ile yıkayan esnafa baktım, acaba biraz utanmış mıdır, sıkılmış mıdır gibisinden, durumla tam bir tezat hali. Adam kahkaha atarak gülüyor. Hem dükkanın önünü sulamak suretiyle yerin kayganlaşmasına neden oldu, hem de özür dileyeceği yerde kahkaha ile gülüyor.
Acaba bu adamın karısı veya kızı veya gelini bu hale düşseydi acaba yine gülecek miydi! Asıl sorun o değil. Düşen bayanın kocası veya babası veya kardeşi orda olsaydı neler olacaktı!
Bunun yanıtını üç aşağı beş yukarı herkes tahmin edebilir
Bayramlardan bir iki gün önce caddelerimiz hele hele Ulu Cami"den Müftülük Meydanı"na kadar olan kısım hiç çekilmez oluyor. Ahşer mahşer yeri diye bir tabir vardır aynen öyle. Tabiki kalabalık olacak, tabi ki, tıklım tıklım olacak, ama zaten dar olan kaldırımları daha da daraltarak insanların geçişlerini zorlaştırmanın ne dinimizde ne de kültürümüzde yeri var.
Şimdi desek ki, zabıtalar şu dükkan önlerine biraz düzen versin. Veya ilgili makamlar gerekeni yapsın. Hemen işin içine siyaset girer ve oy kaybı ile olay geçiştirilir. Peki herkes demiyor mu, Kahramanmaraş koskoca bir köy görünümünde!
Öyleyse buyurun şu dükkan önlerindeki abartılı teşhir sanatına bir çeki düzen verin, hodri meydan