Kâinatın baş tacı.
Bütün derler ilacı.
İbrahim"in duası,
Amine"nin rüyası.
Şol Mesih"in müjdesi,
Hakikatın gür sesi.
Bizlere büyük rahmet,
"Eşref", "Muhtar" Muhammed.
Doğdu Ümmü"l-Kurâ"da
Tam beklenen sırada.
Sabahın ilk deminde..
Beytu"l-Haram yanında.
Her yer nur ile doldu.
Bir başka zaman oldu.
Gökten melekler indi.
Beşer ve cin sevindi.
Olağan üstü haller;
Çöllerde aktı seller.
Söndü Mecuz ateşi.
Doğunca Hakk güneşi.
"Beyt"e alem dikildi.
Şirk sütûnu yıkıldı.
Yetim doğan babadan,
Öksüz kaldı anadan.
Çocukluk gençlik sürdü
"Örnek aile" kurdu.
Erdi "Kemâl çağı"na.
Yöneldi "Nur dağı"na.
Gelince "kırk yaşı"na.
Taç konuldu başına.
"Vahiy" geldi "Hırâ" da,
Âlem erdi Murâda,
Ol Nebî ol son Resûl,
Davetine buldu yol.
Fakat puta tapanlar,
Put alıp, put satanlar.
Kıydılar nice cana
Doymuyorlardı kana.
Sürdü zulüm işkence,
Durmadan gündüz gece
Kadın-Erkek mü"minler
Gördüler çok zor günler.
Dar geldide öz vatan,
"Yurt" oldu Habeşistan
Yıllardan "Hüzün Yılı"
Göçtü "iki sevgili"
Amcası Ebû Tâlip,
Hadicetü"l Huveylid.
İki zâtın ölümü,
Üzdü Hakk"ın Gülü"nü.
Hak elçisi peygamber,
Taif"e etti sefer.
Sakif"i davet etti.
Onlar Hakk"ı reddetti.
İsyana başladılar.
Rasûlü taşladılar.
Girdi o an bir bağa,
Rabb"ine etti duâ.
Duâ müstecap oldu,
"Mirâc"ına yol buldu.
Gördü Rabbû"l-İzzeti.
Cehennemi cenneti.
Döndü atiyyelerle,
Sayısız müjdelerle.
Her yıl Hac zamanında,
Kâ"betu"llah yanında,
Daveti tekrarladı.
İslam nûru parladı.
Nur halesi, git gide,
Erişti tâ "Yesrib" e.
Bin bir çaba emekle,
Dua tedbir dilekle,
Kalpleri buluşturdu.
Kadroyu oluşturdu.
Emir gelince hemen
"Hicret" etti "Mekke" den,
Yolda nice mucize
Kafirler geldi dize
Girdiler "Medine"ye
"Yardımcı" bir sîineye.
Âşık mâ"şûkû buldu.
Bir büyük düğün oldu.
Evs"le Hazrec nurlandı.
Bütün halk şuûrlandı.
Tohum kabuğu kırdı.
Dallar meyveye durdu.
Dağıldı kaygı tasa
Hazırladı "ilk yasa"
Mescid suffe kurdular
Eğitime durdular.
Pazara uzandılar
Çalışıp kazandılar
Eski ve yeni düşman,
Vermedi yine aman
Müşrik münafık kimler,
Hakk"a düşman kesimlewr.
Hile tuzak kurdular.
Harbi tutuşturdular
Emir verince Hûdâ
Çıktı hemen "Cihad"a,
Mü"minler denendiler
Düşmanları yendiler
Oldu bir çok "Gazveler"
Kazanıldı zaferler
Bedir Uhud ve Hendek,
Düşmanlarla yaptı cenk
Hayber bile alındı.
Arza sevgi salındı.
O, hem "Cihad eri" dir
Hem de merhametlidir.
Name saldı cihan"a
Dalga dalga her yana
Başladı "Fetih Çağı".
Yırtıldı küfrün ağı.
Mekke, Taif alındı.
Putlar yere çalındı.
Çok heyetler geldiler.
Sulh sükûna daldılar.
Engelleri aştılar.
"İslam"la tanıştılar.
Hüküm olurken tamam,
Kemale erdi "Kur"an"
Hicrî onuncu yılda,
O ve Ashabı yolda
Sevinerek vardılar,
"Beytullâh" a erdiler.
Yaptılar "Hacc"larını,
Andılar Rabb"larını
En sonu "Arafat" da,
Göz, kulak bir tek "hat" da,
Dinlediler bir sesi,
Sundu "Veda Hutbesi".
Bu Resûl"den son name,
"Evrensel Beyanname".
Zaman döndü dolaştı,
İlk noktaya ulaştı.
Geldi rıhlet zamanı,
Bu da Rabb"ın fermanı
Erdi Yüce Mevlâ"ya
Ol Refik"i Â"lâ"ya
O da fani o da kul,
Ümmeti oldu melûl
Ama bakiydi İslam,
Kur"an ve Sünnet tamam,
"Hatemu"l Enbiyadır".
Hakk"tan bize ziyadır.
Getirendir Kur"an-ı,
Kuşanandır zamanı
Âdil idi, yok güman
Vermedi zulme aman.
Hakk"a çağıran Rehber,
En mükemmel tam bir er.
Ukbâ"dan haber veren,
Hak gönüllere giren,
İki cihan güneşi
Cebrail"in kardeşi
Verdi bize değeri,
"Enbiyâ" nın serveri.
"İns-ü cin peygamberi".
Baş üstüne her emri.
Misli yok, gelmez yine,
Bundan sonra, cihane.
Ol şefaat karımız,
Dünya Ahret yarımız.
Salâl, Selâm, Servere,
Rahmettir, alemlere.
İmran Hoca der şunu;
İzleyelim "Yol" unu.