Doğru Sözlü Olabilmek

İyi insan olmanın göstergelerinden biri doğru sözlü olmaksa asrın hastalıklarından biri de doğru sözlü olamamaktır."Dilin kemiği yok" hesabı söylenenlere bakılırsa, doğru sözlülük rüzgâra karışıp uçup gitmiş sanki. Bir yerde, doğru sözlü olanlar nerede ki kınanacak duruma gelmişlerse yaşanan o zaman fesada uğramıştır artık. Doğru sözlü olanları, doğruca hareket edenleri toplum taşıyamaz hale gelmişse işte bu çok daha acı ve utanılacak bir durum!

Allah Resulünün söylediklerini hâşâ uçuk bulanlara, en kritik zamanda:"O söylüyorsa doğru söylüyor!" diyebilen Hz. Ebubekir"in cesaretini, doğru sözün ve doğru olanın arkasında durmak uğruna misli ile gösteren adamdır en doğru sözlü olan. Sırtındaki elbisenin hesabını soran kişiye, tatmin edici cevabı veren Hz. Ömer"in açık yürekliliğidir doğru sözlülük."Zaman sana uymuyorsa sen zamana uy!" gafil sözünün arkasına sığınanlardır doğru sözlülüğü ifsat edenler.

Doğru sözlülük, içindeki sesle uyumlu olmaktır, hareket ve davranışlarında da doğru olmaktır. Davranışları doğru olmayanın, kendisine ait sözleri de doğru değildir, başkalarına ait doğru sözleri tekrar ve nakletseler bile. Kişinin, içinden geçeni Allah"ın bildiğini nefsine dikte ettirmesi ve onaylatmasıdır doğru sözlülük, aynı zamanda sınavı kaybetme çizgisi de tam burası.

Her asrın değişik sınavları olmuştur geçmişten günümüze, bu asrın sınavlarından birisi de budur işte yani doğru sözlü olabilmek. Bu sınavı başaramayanlar, kokusu belki geç çıkar ama hiçbir sınavda başarılı olamazlar. Kazanmak ayrı şey, utmak ayrı bir şeydir. Utmak, başarılı olmak değildir. Dünya ve ahiret insanlarının güzelliği olan doğru sözlülüğün terk edilmesi, kıyametin habercisi, belki de ta kendisidir. İki kutuptan hangisi daha fazla yüklü ise diğerini çekecektir, eksi kutup güçlendiğinde zıttı artı kutbu çekecektir, infilak da o zaman olacaktır işte.

Güzellikler denilen iyi huyları terk etmek küçük kıyamet olsa gerek. Büyük kıyamet, dünyaya ait her şeyin silme düzlenmesi, yani sıfırlanmasıdır. Bunun henüz olmayışına bakıp serinlemek ise bir aldanıştır. Her şey silme olduktan sonra yapacak ne kalır ki?

İçten başka söyleyip dilden başka söylemek doğru sözlü olmamak demektir. Bunun sokak ağzındaki deyişini yazmaya elim varmıyor, kabalaşmak hoş bir şey değil çünkü. Ama münafıklık ne demektir, bilmeyip de merak edenler baksınlar tarifine bir. İyi ile kötü arasındaki ince çizgiyi iyi tanımak insanın faydasınadır. İnsanlar bu çizgide belki de yanacaklar, ya özü ve sözü doğru olacaklar ya da çizginin gerisine düşecekler. Bu sınav korkunç bir sınav ama herkesin karşısında, belki de ensesinde durmakta.

Herkes önce kendisine, hemen arkasından da çevresine bir iyilik yapmalı, hem de vakit geç olmadan, eğer düzeltmeye güç yetirilemiyorsa bu iş için doğru sözlü olmayanlardan derhal yüz çevirmek kâfi.

Biraz da, dürüstlük isteyenler tavırlarını belli etsinler lütfen! Yine kendisine sığınırız ama Allah‘ın gazabı kötülere ve kötülüklere tavır almayanları da kuşatacaktır, bu da belli!

Orjinal Köşe Yazısına Git