Uzak bir şehirden,
İstanbul"dan Maraş"a bakmak
Yığma bir tepe: Kale
Heyula
duruşlu Özel İdare Binası
Belediye Sarayı
Bir 12 Şubat"ın bayramında
çeteler gezerdi, yollarında. Biz, Belediye Pasajı"nın üzerine, çatılarına çıkar
caddelerden saatlerce sürecek bir geçiş merasimini izler, gurur ve coşkuyla
alkışlar tutardık.
Şimdi şehir yoksul, yoksun.
Çarşı yerle bir edilmiştir. Bir meydan oluşturulmuştur. "Dikkat, içilmez
Sağbazar, suyudur." Yazılı levhaların kenarlarına çivilendiği havuzlar inşa
edilmiştir. Şehre ve şehrin insanlarına hiç de görsel bir coşkunluk vermiyor bu
alan.
Sütçü İmam Heykeli"nden Ulu Cami"ye, kaleye
doğru arabanızı sürdüğünüzde veya küçük adımlarla kaldırımlarda ilerlediğinizde
bir keşmekeşle karşılaşır, ruhunuzun sıkıldığını, Maraş"ın o eski Maraş
olmadığını, size tamamen yabancı, anlamsız, yorumlanamayan bir heyulanın
karşınızda belirdiğini görürsünüz. O cadde genişlemiştir, öyle mi, şehrin
yöneticileri? Ama bir kargaşa, bir trafik çöplüğü, bir araç yığını gözlerinizin
önüne iğrençlikler yığını olarak serilmiştir. Bir sıra, iki sıra park etmiş
araçlar. Haddini bilmez Maraş insanı.
Yol sadece bir boğuntu
vermektedir.
O küçücük alan, iki yol
arasındaki boşluk şehre hiçbir şey katmamıştır. Trafiğe nefes aldırmamıştır.
Yönetici(!) plân ve program hatası yapmıştır. Geriye dönmek de mümkün değildir.
Ama Belediye Pasıjı"nın yerleyeksan edilmesi bu kentten çok şey götürmüştür.
Şehrin ruhunu, otantik halini silip süpürmüştür.
Benim ve kuşağımın belleği,
hafızası, çocukluğu ve hatıraları budala bir asfaltın altına gömülmüştür. Bir
nevi bir bebek katiliyle mi, hatıralar canavarıyla mı karşı karşıyayız,
bilemiyorum.
Zavallı insanlar, Maraş halkı,
hemşerilerim
Artık o havuzların arasındaki
boşluklar, banklar tinerci çocukların mekânı olmuştur. Bunlar da ne, bay başkan
diye sorduğunuzda, galiba, "Bunlar bizim süsümüz." diyecektir; büyük bir
iftiharla. Ama yazık, Maraşlı"ya yazık
Fahişelerin randevulaştığı bir
buluşma yeri olmuştur, o saha
Başkan bir feraset gösterip bu
hali önceden sezebilseydi keşke
En belirgin yer. İki yolun
arası. Havuzların başı. Uyuşturucu tüccarları, kadın tacirleri Maraş"ın
göbeğini, şehrin tam ortasını istila etmişler.
Eserin için sana minnettarız,
bay başkan