SÜNNET: Âdet, gidiş tarzı, tabiat, alışılmış yol; İslam Dini?nin Kur?an-ı Kerim?den sonra ikinci ana kaynağını teşkil eden Hz. Muhammed (s.a.s.)?in söz, fiil ve takrirler (onayladığı söz ve davranışlar) i, O?nun yolunu izleyerek yapılan işler.
AYETLER:
1- ?Muhammed Allah?ın Resul?ü ve Peygamberlerin sonuncusudur.? (Ahzab, 40)
2- ?Biz seni ancak bütün insanlara müjdeci ve korkutucu bir peygamber olarak gönderdik; fakat insanların çoğu (bunu) bilmezler.? ( Sebe, 38)
3- ?O, nefsinden konuşmaz O (na inen Kur?an veya onun söylediği sözler kendisine) vahyedilen vahiyden başka bir şey değildir.? ( Necm, 3-4)
4- ?Kim Peygambere itaat ederse muhakkak Allah?a itaat etmiş olur. Kim de aykırı giderse (aykırılığı kendi aleyhinedir) zira biz seni onlara koruyucu- gözetici (ve zorlayıcı) göndermedik; ancak tebliğ için gönderdik.? (Nisa, 80)
5- ?Allah ve O?nun peygamberi (Muhammed) bir işe hüküm verdiği zaman mü?min bir erkekle mü?mine kadına kendi görüşleri, çıkarları (gerektirdiği) için Allah?ın ve Peygamberin hükmüne aykırı olanı seçme hakkı yoktur. Kim Allah?a ve Peygamberine karşı gelirse şüphesiz açık bir sapıklığa düşmüş olur.? (Ahzab-36)
6- ?Allah`a ve Resûl`üne itaat edin ki rahmete kavuşturulasınız.? (Al-i İmran, 132)
7- ?Kendisi için doğru yol belli olduktan sonra, kim Peygamber`e karşı çıkar ve müminlerin yolundan başka bir yola giderse, onu o yönde bırakırız ve cehenneme sokarız; o ne kötü bir yerdir.? (Nisa, 115)
SÜNNETİ TERKETME TEŞEBBÜSLERİ:
1- İmam Malik Muvatta?ında Resulullah (s.a.s) ?in şöyle buyurduğunu rivayet eder: Ben size iki şey bıraktım; Onlara sarıldığınız müddetçe ebediyen dalalete düşmeyeceksiniz. Bu iki şey de: Allah?ın Kitabı ve Nebisinin Sünnetidir.
2- Ebu Hureyre (r.a.) anlatıyor: ?Allah?ın Resulü buyurdu, -kaçınanların dışında ümmetimden her bir fert cennete girecektir. Sahabiler tarafından soruldu,- kaçınanlar kimlerdir? (Ya Rasulullah?) - Bana itaat edenler cennete girer, itaat etmeyenler ise kaçınanlardır.
3- İmam Beyhakinin kendi senediyle Şebib İbn Ebi Feddalet?i-l Mekki?den rivayetine göre İmran İbn Hüseyin (r.a) şefaatten bahsedince topluluktan birisi ?Ey Ebû Nüceyd! Muhakkak siz, bize birtakım hadisler naklediyorsunuz ama biz onların aslını Kur?an?da bulamıyoruz? dedi. Bunun üzerine İmran (sinirlenerek) adama ?sen Kur?an?ı okudun mu?? dedi. Adam ?evet okudum? diye cevap verdi. İmran (r.a.) o halde ? sen yatsı namazının dört, akşam namazının üç, sabah namazının iki, öğle ve ikindi namazının dörder rekât olduğunu Kur?an?da buldun mu?? Dedi. Adam ?hayır bulamadım? cevabını verdi. İmran (r.a.) ?öyleyse bunları kimden öğrendiniz? Biz bunları Resulullah (s.a.s) dan, sizde bizden almadınız mı? Dedi. Ve hadisin sonunda İmran (r.a.) ?Resul size neyi verdi ise, onu alınız ve neyden nehyetti ise, ondan sakınınız. (Haşr,7) ayetini okudu ve şöyle dedi: ?Muhakkakki bizler Resulullah (s.a.s.) den bir takım şeyler aldık ki, sizin onlar hakkında hiçbir bilginiz yoktur.?
Resulullah (s.a.s.) gelecekte sünneti nebevi hakkında şüphe uyandırmak isteyen kimselerin ortaya çıkacağını haber vermiş ve bizi onlardan sakınmaya davet etmiştir.
İmam Ahmet ve Ebû Dâvud sahih bir senetle Mikdâm ibn Ma?di Kerib (r.a.)?in şöyle söylediğini rivayet etmişlerdir. ?Haberiniz olsun bana kitap ve onunla beraber birde misli verildi. İyi biliniz ki bana Kur?an ve onunla birde benzeri verildi. Dikkat edin karnı tok bir vaziyette iken, koltuğuna yaslanmış bir şekilde:? Şu Kur?an?a sarılınız, onda helal olarak bulduğunuzu helal, haram olarak bulduğunuzu da haram kabul ediniz.? Diyecek olan bir adamın gelmesi yakındır. Ancak iyi biliniz ki Resulullah (s.a.s.) in haram kıldıkları da Allah?ın haram kıldıkları gibidir. Resulullah?ın bu mucizevî haberi doğru çıkmıştır. Allah Teala bu hususta şöyle buyurmuştur: ?Her kim Resul?e itaat ederse Muhakkak Allah?a itaat etmiş olur.? (Nisa, 80)
HZ. PEYGAMBERE İTAAT EDENLER, ÂHİRETTE O?NUNLA BERABERDİRLER.
1- Saîd ibn Cübeyr rivayet ediyor. Ensârdan bir Sahabi Allah?ın Resulü?nün (s.a.s) huzuruna geldi, pek üzgündü. (Elemli hali Hz. Peygamberin ilgisini çektiği için) ona sordu:
- Ya fülan! Seni hüzünlü görüyorum, ( bir derdin, bir çözüm bekleyen problemin mi var?) yoksa yanılıyor muyum?
- Ya Resulallah! Aklım bir hususa takıldı da.(Gönlüm mahzun oldu)
- Nedir o ( aklına takılan, gönlünü kederlendiren?)
- Ya Resulallah! Biz sabah akşam huzurunuza geliyoruz. (mübarek) Yüzünüze bakıyor, sizinle beraber oturuyoruz. Yakın gelecekte; (ahiret hayatımızda) Siz Peygamberlerle birlikte (yüce makamlara) yükseltileceksiniz. İşte o zaman size kavuşamayacağız.
(Sunulan bu köklü sevgi ve içli bağlılık karşısında ) Allah?ın Resul?ü bu sahabiye cevap vermedi.
(Rabbimizin açıklık getirmesini bekledi. Bekleyişi de uzun sürmedi.)
Zira Cibril şu (müjdeli) haberle geldi: ?Kim Allah`a ve Resûl`üne itaat ederse işte onlar, Allah`ın kendilerine lütufda bulunduğu peygamberler, sıddîkler, şehidler ve salih kişilerle beraberdir. Bunlar ne güzel arkadaştır!? (Nisa, 69)
Allah?ın Resul?ü Ensariye elçi gönderdi ve (Allah?ın va?di ile) müjdeledi.
2- Bu ayetin indirilişine sebep olan başka bir olayı Hz. Âişe (r.a.) şöyle anlatıyor: (Gönlünü sevgi tutmuş mü?minlerden) biri Hz. Peygamber (s.a.s.) e geldi. (Muhabbetini) şöylece arz etti:
- Ya Resulallah! Siz bana canımdan sevgilisiniz. Zevcemden sevgilisiniz. Çocuğumdan sevgilisiniz. Evimde iken sizi anıyorum. Ayrılığınıza tahammül edemiyor da sizi görmeye geliyorum. (Gönlümce) Size bakıyorum. Ölümümü ve irtihalinizi düşündüğüm zaman (şu gerçeği) anlıyorum, ( da üzülüyorum) Siz cennete girdiğiniz zaman diğer Peygamberle birlikte (yüce makamlara) çıkarılacaksınız. Ben cennete girsem bile sizi göremeyeceğimden korkuyorum. Allah?ın (sevgililer sevgilisi) Resul?ü ona cevap vermedi. (Ama O?nu bütün insanlara elçi olarak gönderen) Allah cevap verdi de Nisa Suresinin 69. ayetini vahyetti. (M.İ. Kesir, Nisa 69,1/400.)
3- Ebû Saîd El-Hudri (r.a.) den: Resul-i Ekrem (s.a.s.) Efendimiz: ?Allah?ı Rab, İslâmi hak din ve Muhammed?i Peygamber olarak kabul eden ve buna razı olan cenneti hak eder.? Buyurdu. ( Müslim, Riyâzu?s-Salihin, Hadis No: 1306)
4- Câbir (r.a.)?den rivayetle: ?Şüphesiz en doğru söz Allah?ın Kitabıdır. En güzel yol Hz. Muhammed?in yoludur. Ben bir mü?min için kendisine, kendi nefsinden daha yakınım.? (Buhârî, Müslim, Neseî, İbni Mâce)