10 Ekim Cumartesi günü Ankara'da yapılan canlı bomba eylemini kınıyor ve bundan medet umanları lanetliyoruz. Türkiye'nin birliğine, dirliğine, huzuruna zarar vermek için patlatılmış bu bomba, bu defa, inşallah geri tepecektir. Türkiye'nin birlik ve düzeninin bozulmasından medet uman tüm şer odakları, devletin güçlü ellerinde yok olacaktır. 22 Temmuz'dan bu yana, eli kanlı örgütlerin anladığı dilden konuşan devlete, tüm gücümüzle destek vermeliyiz. Ne yazık ki! Demokrasi, insan hakları, hak ve hukuk konularında inanılmaz itina gösteren devleti; bu şefkati yüzünden aciz sandılar.
Devletin aciz olmadığı görülmüştür. Şer odakları ve uğursuz
destekçileri, bir kere daha hayal kırıklığına uğrayacaklardır. Sonuna kadar,
açılım fırsatını ve şefkati geri tepen kanlı ellere dersini veren, TSK ve
Emniyet teşkilatımıza moral desteğimizi verir, Bir kere daha tüm milletimize
baş sağlığı dilerim.
Bu acılı günlerimizde, rahmetli Şairimiz Şevket Yücel'in
1986 yılında yayınladığı "Umut Bir Gül Uzatırken" adlı kitabından, yine aynı
isimli, hüzünlü bir şiirini okumanıza sunuyorum. Her ne olursan olsun "Umut"
bizimde bitmeyen hazinemizdir.
UMUT BİR
GÜL UZATIRKEN
Nasıl da geçiyoruz bir zaman diliminden
Günlerin kanadı yaralı
Düşürmüşler uçarken
Oralarda bir karanlık dereye
Üstünde mor bir yalnızlık
Bunları düşününce
Ah neler duyuyorum
Bir boşluk
Bir yangın
Bir sızı
Sıkıntının yolları açık
Sevincin yolları kapalı
Nereye uzansam bir düğüm
Kalkıp gezinsem sarmıyor
Hani dudakta gülüşler
Hani güzelin yolcusu
Gene de bunlarla birlikte
Umut bir gül uzatıyor
Zamanın bahçesinden
